Milli Eğitim Bakanlığı yeni müfredat çalışmaları kapsamında, “İki yabancı dil öğretim hedefi” ile 5. sınıflara yönelik kapsamlı bir proje başlattı.
Daha önce de benzer pek çok projeye imza atmıştı. Örneğin Cumhuriyetimizin 100. yılında yani bu yıl liseyi bitiren her öğrenci iki yabancı dille yazıyor, konuşuyor olacaktı.
Peki bunu başarabildik mi?..
Yine MEB’in açıklamalarına göre bırakın iki yabancı dili, Türkçe konusunda sıkıntılarımız olduğunu çocuklarımızın 300, 400 kelimeyle konuştuğunu bizzat Bakan Bey açıkladı.
Konunun ciddiye alınması, yeni açılımlar getiriliyor olması sevindirici.
Hele bir de doğru yol haritası çizilir ve herkese değil de isteyene, meraklısına ve belli okullar için zorunlu hale getirilirse başarılı olmamak işten bile değil.
Yabancı dil konusunda Cumhuriyet tarihi boyunca çok farklı arayışlarımız, deneyimlerimiz, başarılarımız, başarısızlıklarımız oldu.
Örneğin çok uzağa gitmeden hepimizin hatırlayacağı son 50 yıldaki uygulamalara bir göz atalım.
Anadolu liseleri, süper liseler, basamaklı kur sistemi, kolejler öne çıkan örneklerdi.
Uzun süreli olanlar da oldu, üç, beş yılda veda edilenler de.
İçlerinde hiç kuşkusuz en başarılı olanlar Anadolu liseleriydi ama onlar da tabela okullar haline gelince, yeni arayışlar içerisine girmek adeta zorunluluk haline geldi.
MEB’in şu anda yapmaya çalıştığı da o.
Nasıl olacak?
Peki, MEB bu yeni projeyle ne yapmayı düşünüyor?
Gelin önce ona bir göz atalım, sonra da sürdürülebilirliğini hep birlikte değerlendirelim:
İşte haber:
“MEB, yabancı dille yeni tanışan çocukların müfredatında kapsamlı hazırlık içinde. Ortaokul düzeyinde daha önce öğretmen yetersizliğine takılan iki yabancı dil öğretimi hedefi, 26 ilde pilot uygulamayla başladı.
Cumhurbaşkanlığının 2024’e ilişkin yıllık programında, 2023-2024 eğitim öğretim döneminde, yabancı dil eğitiminin uluslararası standartları yakalaması için ortaokul düzeyindeki çocukların hedefleneceği kaydedilmişti. Bu kapsamda, 5. sınıflardaki yabancı dil hazırlık programları, İngilizce ve Almanca olarak yapılandırılacak.
Konunun ciddiye alınması, yeni açılımlar getiriliyor olması sevindirici.
Hele bir de doğru yol haritası çizilir ve herkese değil de isteyene, meraklısına ve belli okullar için zorunlu hale getirilirse başarılı olmamak işten bile değil.
Yabancı dil konusunda Cumhuriyet tarihi boyunca çok farklı arayışlarımız, deneyimlerimiz, başarılarımız, başarısızlıklarımız oldu.
Örneğin çok uzağa gitmeden hepimizin hatırlayacağı son 50 yıldaki uygulamalara bir göz atalım.
Anadolu liseleri, süper liseler, basamaklı kur sistemi, kolejler öne çıkan örneklerdi.
Uzun süreli olanlar da oldu, üç, beş yılda veda edilenler de.
İçlerinde hiç kuşkusuz en başarılı olanlar Anadolu liseleriydi ama onlar da tabela okullar haline gelince, yeni arayışlar içerisine girmek adeta zorunluluk haline geldi.
MEB’in şu anda yapmaya çalıştığı da o.
Nasıl olacak?
Peki, MEB bu yeni projeyle ne yapmayı düşünüyor?
Gelin önce ona bir göz atalım, sonra da sürdürülebilirliğini hep birlikte değerlendirelim:
İşte haber:
“MEB, yabancı dille yeni tanışan çocukların müfredatında kapsamlı hazırlık içinde. Ortaokul düzeyinde daha önce öğretmen yetersizliğine takılan iki yabancı dil öğretimi hedefi, 26 ilde pilot uygulamayla başladı.
Cumhurbaşkanlığının 2024’e ilişkin yıllık programında, 2023-2024 eğitim öğretim döneminde, yabancı dil eğitiminin uluslararası standartları yakalaması için ortaokul düzeyindeki çocukların hedefleneceği kaydedilmişti. Bu kapsamda, 5. sınıflardaki yabancı dil hazırlık programları, İngilizce ve Almanca olarak yapılandırılacak.
Amerika’yı yeniden keşfetmek
Hatırlanacağı gibi 8 yıllık kesintisiz zorunlu temel eğitime geçilmeden önce, 5. sınıftan sonra girilen Anadolu liseleri ve kolejlerde genelde bir yıl, bazı okullarda ise iki yıl hazırlık sınıfı vardı.
O dönemde Anadolu liseleri 5+1(2)+6 yıldı ve derslerin bir bölümü, hazırlık sınıfından sonra yabancı dille yapılırdı. Çoğu da yatılıydı.
Bu sayede yabancı dille eğitim lüks olmaktan çıkmış ve Anadolu’nun en ücra köşesindeki dar gelirli öğrenciler de erken yaşlarda dil öğrenip dünyaya açılma olanağı bulmuşlardı. Modern Türkiye’nin inşasında katkıları unutulmaz…
