Kendisine Allahtan Rahmet, yakınlarına, sevenlerine, eğitim camiamıza başsağlığı dileriz.
O herkesin sevdiği, saygı duyduğu bir isimdi…
Onu yıllarca MEF dershanelerinin sahibi ve Özel Dershaneler Birliği ÖZDEBİR'in Başkanı olarak tanıdık. Ardından MEF okullarını kurdu.
Laik ve demokratik eğitimi destekleyen sivil toplum örgütlerinin pek çoğunda kurucu ya da yönetici olarak görev yaptı.
Üniversite sınavları ve dershaneler nedeniyle YÖK'le sık sık tartışmalara girdi.
Her ne kadar farklı iş alanlarına yönelse de eğitimden hiç kopmadı.
Ülke kalkınmasında eğitimin rolünü en iyi kavrayanlardan biri olarak iş dünyasının yükselen sesi oldu.
Bilime olan tutkusunu yıllarca gençlerle paylaştı. Uluslararası hale gelen MEF Bilimsel Proje Yarışmaları'nda her yıl yüzlerce öğrenci bilim adamı olma yolunda önemli mesafe kaydetti..
Eğitimden kazandı, eğitime yatırım yaptı.
Hatta başka sektörlerden kazandıklarını bile eğitime harcadı.
Genelde eğitim nankör bir sektör olarak bilinir. Ömrünüzü verirsiniz ama karşılığını pek görmezsiniz. Takdir ve taltif edeni yok gibidir.
Öğretmenleri düşünün; en değerli varlığımız dediğimiz çocuklarımızın geleceğine onlar yön veriyor. Çocuklarımız bizimle üç saat bir aradaysa, onlarla 7 - 8 saat beraber. Ama gelin görün ki ne devlet olarak ne de veliler olarak öğretmenlerimize yeterince önem vermiyoruz.
Eğitim yatırımcıları da öyle. Birkaç yüz eleman çalıştıran, birkaç yüz milyar lira vergi veren diğer sektör işadamları el üstünde tutulurken, on binlerce personel istihdam eden, trilyonlarca lira vergi veren eğitim patronlarının yüzüne bakan olmuyor.
Sanılır ki eğitimin ticaretini yapıp çok para kazanıyorlar. Kesinlikle hayır. Aynı yatırımı başka sektörlere yapsalar ya da bankaya yatırıp faizini alsalar çok daha kazançlı çıkarlar. Ama tamamına yakını eğitim kökenli olduğu için eğitimden kopamıyorlar. Bu uğurda tüm servetini yitirenler ve yitirme noktasına gelenlerin sayısı o kadar çok ki!..
Arıkan’ın eğitimdeki son yatırımı MEF Üniversitesi’ydi. Çok büyük paralar harcadı, mükemmel bir üniversite ortaya çıktı ama ani hastalığı yüzünden, keyfini yaşayamadı, açılışana katılamadı, öğrencilerle kucaklaşamadı…
Arıkan, Yozgat'ın Songun ilçesinin okulu olmayan Salur köyünde doğdu. İlkokulu çevre köylerden birinde bitirdi, ardından devletin açtığı sınavları kazanarak önce ilköğretim okulunu, ardından da yükseköğretim okulundan mezun oldu. Bir süre Yıldız Teknik Üniversitesi'nde fizik asistanı olarak çalıştıktan sonra 1972'de MEF dershanesini kurdu. Bugüne kadar yarım milyonu aşkın gencin geleceğine yön verdi. 1996'da kurduğu MEF okulları ile de Batı standartlarında okul hayalini gerçekleştirdi, MEF üniversitesiyle de eğitim yatırımlarını taçlandırdı...
Arıkan sıkı bir eğitim dostuydu ve bu nedenle benim de sevdiğim, saygı duyduğum isimlerden biriydi.
Ne kadar varlıklı olsa da, devletin kendisine sağladığı olanakları hiç unutmadı.
Kazandığı her kuruşun, devletin kendisine sağladığı parasız yatılı eğitime borçlu olduğunu dile getirdi. Devletin bu alicenaplığı karşılığında ne yapsam azdır. Topluma biraz olsun katkıda bulunuyorsanız, işte en büyük mutluluk budur derdi.
Okulsuz köyden eğitim duayenliğine giden yolda, eğitime ve ülkesine duyduğu saygı, kendisine çok daha önemli eğitim yatırımları için büyük moral verdi.
Eğitime katkıları nedeniyle biz de kendisini kutluyor, ve ruhun şad olsun diyoruz.
Yarattığın eserler ve yetiştirdiğin öğrenciler ismini hep yaşatacaktır…
O herkesin sevdiği, saygı duyduğu bir isimdi…
Onu yıllarca MEF dershanelerinin sahibi ve Özel Dershaneler Birliği ÖZDEBİR'in Başkanı olarak tanıdık. Ardından MEF okullarını kurdu.
Laik ve demokratik eğitimi destekleyen sivil toplum örgütlerinin pek çoğunda kurucu ya da yönetici olarak görev yaptı.
Üniversite sınavları ve dershaneler nedeniyle YÖK'le sık sık tartışmalara girdi.
Her ne kadar farklı iş alanlarına yönelse de eğitimden hiç kopmadı.
Ülke kalkınmasında eğitimin rolünü en iyi kavrayanlardan biri olarak iş dünyasının yükselen sesi oldu.
Bilime olan tutkusunu yıllarca gençlerle paylaştı. Uluslararası hale gelen MEF Bilimsel Proje Yarışmaları'nda her yıl yüzlerce öğrenci bilim adamı olma yolunda önemli mesafe kaydetti..
Eğitimden kazandı, eğitime yatırım yaptı.
Hatta başka sektörlerden kazandıklarını bile eğitime harcadı.
Genelde eğitim nankör bir sektör olarak bilinir. Ömrünüzü verirsiniz ama karşılığını pek görmezsiniz. Takdir ve taltif edeni yok gibidir.
Öğretmenleri düşünün; en değerli varlığımız dediğimiz çocuklarımızın geleceğine onlar yön veriyor. Çocuklarımız bizimle üç saat bir aradaysa, onlarla 7 - 8 saat beraber. Ama gelin görün ki ne devlet olarak ne de veliler olarak öğretmenlerimize yeterince önem vermiyoruz.
Eğitim yatırımcıları da öyle. Birkaç yüz eleman çalıştıran, birkaç yüz milyar lira vergi veren diğer sektör işadamları el üstünde tutulurken, on binlerce personel istihdam eden, trilyonlarca lira vergi veren eğitim patronlarının yüzüne bakan olmuyor.
Sanılır ki eğitimin ticaretini yapıp çok para kazanıyorlar. Kesinlikle hayır. Aynı yatırımı başka sektörlere yapsalar ya da bankaya yatırıp faizini alsalar çok daha kazançlı çıkarlar. Ama tamamına yakını eğitim kökenli olduğu için eğitimden kopamıyorlar. Bu uğurda tüm servetini yitirenler ve yitirme noktasına gelenlerin sayısı o kadar çok ki!..
Arıkan’ın eğitimdeki son yatırımı MEF Üniversitesi’ydi. Çok büyük paralar harcadı, mükemmel bir üniversite ortaya çıktı ama ani hastalığı yüzünden, keyfini yaşayamadı, açılışana katılamadı, öğrencilerle kucaklaşamadı…
Arıkan, Yozgat'ın Songun ilçesinin okulu olmayan Salur köyünde doğdu. İlkokulu çevre köylerden birinde bitirdi, ardından devletin açtığı sınavları kazanarak önce ilköğretim okulunu, ardından da yükseköğretim okulundan mezun oldu. Bir süre Yıldız Teknik Üniversitesi'nde fizik asistanı olarak çalıştıktan sonra 1972'de MEF dershanesini kurdu. Bugüne kadar yarım milyonu aşkın gencin geleceğine yön verdi. 1996'da kurduğu MEF okulları ile de Batı standartlarında okul hayalini gerçekleştirdi, MEF üniversitesiyle de eğitim yatırımlarını taçlandırdı...
Arıkan sıkı bir eğitim dostuydu ve bu nedenle benim de sevdiğim, saygı duyduğum isimlerden biriydi.
Ne kadar varlıklı olsa da, devletin kendisine sağladığı olanakları hiç unutmadı.
Kazandığı her kuruşun, devletin kendisine sağladığı parasız yatılı eğitime borçlu olduğunu dile getirdi. Devletin bu alicenaplığı karşılığında ne yapsam azdır. Topluma biraz olsun katkıda bulunuyorsanız, işte en büyük mutluluk budur derdi.
Okulsuz köyden eğitim duayenliğine giden yolda, eğitime ve ülkesine duyduğu saygı, kendisine çok daha önemli eğitim yatırımları için büyük moral verdi.
Eğitime katkıları nedeniyle biz de kendisini kutluyor, ve ruhun şad olsun diyoruz.
Yarattığın eserler ve yetiştirdiğin öğrenciler ismini hep yaşatacaktır…
