Akıl ve bilim toplumu olmadan refahı yakalamak ve bunu sürdürülebilir hale getirmek mümkün değil. Dünyanın geldiği son nokta bu. Bu yönde hareket edenler aldı başını gidiyor, diğerleri çırpınıyor. Eğitime, bilime, akla önem veren bir kültürden geliyoruz ama...
“İlim Çin’de olsa git öğren”,
“Bana bir kelime öğretenin kulu kölesi olurum”,
“Hiç okuyanla, okumayan bir olur mu?” diyen ve benzeri daha yüzlerce söylemi şiar edinen bir ulusuz.
Herşeyden kısarız ama eğitimden asla.
Çocuklarımızın daha iyi eğitilmeleri konusunda Devlet ve Millet olarak her zaman, her türlü fedakarlığı yaptık, yapmaya da devam ediyoruz.
Devlet bütçesinde olduğu gibi aile bütçesinde de harcama kalemlerinin en tepesinde eğitimin olması bu yüzden.
Eğitimin, bilimin, aklın önemine inanıyoruz, elimizden geleni yapıyoruz ama sağlanan kaynakları, zamanı ve ve süreci yönetirken referanslarımız maalesef her zaman onlar olmayabiliyor.
Akıllı telefonlar hayatımıza girdikten sonra her şey göreceli olarak kolaylaşır gibi olsa da sanki tam tersi bir durum söz konusu.
Kolaya alıştık, sabırın yerini hız, araştırmanın sorgulamanın, düşünmenin yerini arama motorları aldı.
Oysa bizi diğer canlılardan farklı aklımızı onu geliştiren eğitimi ve fikirlerimizi üretime dönüştüren bilimi, asla başkalarının ve özellikle de makinaların kontrolüne vermemeliyiz...
Onlardan elbette sonuna kadar yararlanmalıyız ama son sözü söyleyen hep aklımız olmalı.
Akıllı eğitim olsaydı çocuklarımız böylesine sınav köleleri haline gelir miydi?
Akıllı tarım olsaydı ürün çeşitliliği ve verimliliği konusunda böylesine tıkanır mıydık?
Akıllı turizm olsaydı öncelikle personel yetiştiriyor olmaz mıydık?
Akıllı sanayi olsaydı AR-GE ile bilimle daha iç içe olmaz mıydık?
Akıllı ekonomi olsaydı tüketen değil üreten bir model oluşturmaz mıydık?
Akıllı siyaset olsaydı sürekli patinaj yapıyor olur muyduk?
Sorumluluk almaktansa kabahati başkalarında aramak kolay gibi gözükse de hem yorucu hem de bezdirici.
Çok emek harcıyoruz, çok fedakarlıkta bulunuyoruz, çok daha fazlasını hak ediyoruz.
En önemlisi de “ortak akıl”.
Ne olur artık bunu görelim, gereğini yerine getirelim...
