Bayramlar bir anlamda ülkelerin ve milletlerin en önemli karakteristik özelliklerinin göstergesidir.
Bayramlara bakarak ülkeleri ve insanlarını çok daha yakından tanımanız mümkündür. Tıpkı milli marşlar, şarkılar, türküler, kıyafetler, müzeler, mutfak ve eğitim sistemine bakarak farklı analizler yapmak mümkün olduğu gibi...
Bayramları bayram yapan kültürel değerler, o ulusların ortak paydasıdır. Bölen, ayrıştıran, ötekileştiren değil birleştirendir.
Öyle de kalmalıdır.
Bayram ritüellerinden biri de “Nerede o eski bayramlar” yakınmasıdır. Doğru, hem de çok doğru.
Pek çok şey gibi eski bayramlardan da eser kalmadı
Değişim rüzgarı onu da yörüngesinden çıkarmaya devam ediyor.
Tamam öyle de değişmeyen ne kaldı ki?
Örneğin biz, eski biz miyiz?
O, bu, şu, her şey eskisi gibi mi?
Sosyolojik değişimler bileşik kaplar gibidir.
Seviye hep birlikte çıkar, hep birlikte iner.
Herhangi bir konuda öne çıkmanız yetmez, diğer alanlardaki dibe vurmalar, en iyileri de aşağı çeker!..
Yani, düne dair, özlemini duyduğumuz ve yakındığımız ne varsa, kabahatliyi hiç uzakta aramayın! Çuvaldızın en büyüğünü önce kendimize batıralım.
En büyük zenginlik, para ve güç değil, insan biriktirmektir ve bayramlar, bu zenginliğimizi test ettiğimiz en önemli günlerdir.
Çalan her kapı zili, çalan her telefon ya da gelen her mesaj bu zenginliğimizin en önemli göstergesidir.
Bu yüzden insan biriktirme konusunda daha nice dostluklara ve daha nice zenginliklere yelken açmalısınız.
İnsan kazanmak, biriktirmek çok zordur ama harcamak en kolayıdır. Zor kazanımlarımızı, kolay harcamayalım!..
Bayram öncesi zordu, hemen her alanda zor günler yaşadık ama sanki bayram sonrası daha da zor olacak gibi gözüküyor.
Siyaset, ekonomi ve en önemlisi de küresel iklim değişikliği ve onun getireceği yan etkiler.
İşte bu yüzden, dünü dünde, yarını da yarında bırakıp, bayramın tadını çıkarıp en iyi şekilde dinlenelim ki o zor sorunların çözümü için enerjimiz olsun...
Yoksa, kendinizi yorduğunuzla kalırsınız ki bu da sizi yoranların zerre kadar umurunda olmayacaktır...
