Daha çok dijitalleşme, daha çok iş ve mutluluk mu sağlayacak, yoksa olanı da kaybetme riski ile karşı karşıya mı kalacağız? Önce dijitalleşmeyi şimdi de yapay zekayı her derde deva görenler var. Peki gerçekten de öyle mi?
Bilişim teknolojileri ile hayatımızın kolaylaştığı kesin, ya diğer ayrıntılar?..
Örneğin sosyalleşme!
Sosyal medya ile daha mı arttı yoksa dibe mi vurdu?
Örneğin okuma, yazma ve konuşma yeteneğimiz daha mı gelişti yoksa dar bir alana sıkışıp kaldı mı?
Örneğin hobilerimiz daha mı arttı yoksa yok olma noktasına mı geldi?
Örneğin oynadığımız oyunlar artık daha keyifli ve daha geliştirici ve paylaşımcı mı yoksa daha mı bireysel ve içe dönük?
Pozitif yönde olduğu gibi negatif yönde de yüzlerce soru söz konusu.
Kimileri bardağın dolu tarafını bakıp dijitalleşmeye methiyeler düzebilir, kimileri de okumayı, konuşmayı, yazmayı ve şimdi de yapay zeka ile düşünmeyi körelttiği gerekçesiyle yerden yere vurabilir.
Her şey gibi bu konuyu da artıları, eksileri ve özellikle de kişisel bazda değerlendirip ona göre fikir yürütmek en doğru olanı.
Taraf olunduğunuzda, ne tarafta olursanız olun mutlaka eksik kalan bir taraf olacaktır.
Şaşı bakış ise en riskli ve en yanıltıcı olanı!
İşte bu konudaki en yeni enteresan bir bilgi:
“2025 yılına kadar; dijitalleşme, veri ve yapay zeka alanlarındaki gelişmelerin 97 milyona yakın yeni iş yaratırken, mevcut 85 milyon işi de değiştireceği tahmin ediliyor…”
İşte tam da bu noktada, dijitalleşmeyi kayıtsız şartsız destekleme ya da tümüyle karşı çıkma yerine “nasıl bir yol haritası izlemeliyiz ?” sorusuna odaklanmalıyız.
Gidişatı değiştiremeyeceğimize göre eğitim sistemimize öngörüler çerçevesinde yeni bir yön vermek en doğru yatırım olacaktır.
Dünü kaçırdık, umarız yarını yakalarız!..
