Mum öncelikle dibine ışık vermeli. Bu çerçeveden baktığımızda MEB, YÖK, ÖSYM gibi kurumlarımız ve en önemlisi de eğitim sistemimiz dibine ışık veriyor mu? Sorunlarımıza çare üretiyor mu?
Cevabınız evet ise sorun yok.
Peki ama hayır ise işte o zaman kendi sorunlarına çare üretemeyen bir eğitim sistemi, ülkemizi ve çocuklarımızı nasıl aydınlatır? Sorunlarımıza nasıl çözüm üretir?..
Peki sorun kimde?
Bizde mi, sistemde mi, karar vericilerde mi yoksa uygulamacılılarda mı?
Eğer bir tıkanıklık söz konusu ise bu tıkanıklık nerede?
Okulda mı, evde mi, yol haritasında mı yoksa Ankara’da mı?
Eğitim adına attığımız her adımın, harcadığımız her saniyenin, harcadığımız her kuruşun, verdiğimiz her mücadelenin bir karşılığı olmalı.
Yani önce bize yararı dokunmalı.
Hayatımızı kolaylaştırmalı, refahımızı ve mutluluğumuzu artırmalı, çevremizi aydınlatmalı ve en önemlisi de boşa kürek çektiğimiz duygusu yaşatmamalı…
Peki bütün bunları gerçekleştiriyor mu?
Gerçekleştirmiyorsa neden?
Çözümü ne?..
