Ankara kulisleri fokur fokur kaynayan kazan gibi. Sürekli yeni bilgiler geliyor. Ne kadarı doğru, ne kadarı abartı önümüzdeki günlerde netleşir. Görünen o ki pek çok alanda olduğu gibi eğitimde ciddi bir değişim söz konusu. Umarız tekrarın, tekrarı olmaz! Gelen gideni aratmaz!
Eğitime günlük gelişmelerin ötesinde köklü ve kalıcı bir bakış açısı şart.
Dünya hızla değişiyor.
Yeni dünyaya uyum sağlamanın yolu da eğitimden geçiyor.
Bir yandan milli ve manevi değerlere sahip aidiyet duygusu yüksek yurttaşlar yetiştireceksiniz öte yandan da bilişim çağı’na ayak uydurmamızı sağlayacak donanıma sahip nitelikli insan gücü için kolları sıvayacaksınız.
Referansımız akıl ve bilim, yol haritamız ise liyakat olacak.
Sınav için eğitimden yaşam için eğitime, ezberden öğrenmeye, teoriden pratiğe, vasattan kaliteye, bugünden çok yarına, diplomadan çok yetkinliğe, sayılardan çok içeriğe, okul içi eğitimden hayata, sınırlı sürelere hapsedilmiş eğitimden yaşam boyu eğitime geçmeyi daha ne kadar öteleyeceğiz?
İstihdama dayalı insan gücü planlamasını şimdi değil de ne zaman yapacağız?
Aklında sadece çocuklarımızın ve ülkemizin geleceği için daha iyi eğitim olan ve bu yönde mücadele veren, kendilerini seçenleri zora sokan, üzen, unutan değil de onları yüceltenlere ne zaman kavuşacağız?
Neden hep aynı yüzler, aynı bakış açısı?
O gitsin bu gelsin diyenler, eğitimci değil dışarıdan olsun görüşünü savunanlar, “her akademisyen eğimci değildir” diyenler, “atanmış değil seçilmiş olsun”da ısrar edenler ve daha neler neler…
Ankara’da söz çok, seçimler nedeniyle icraat yoktu.
O da geride kaldığına göre demek ki arkası gelecek.
Konuşulanlar ve temenniler bunlar.
Ülkemiz ve çocuklarımız için en doğrusu ve en hayırlısı ne ise o olsun…
