Hayati öneme sahip pek çok kavram ve değerde olduğu gibi eğitime yönelik inancımızı da
kaybediyoruz. Sınavlar öğrenciyi değersizleştiriyor, diploma bir işe yaramıyor, hormonlu notlar
havada uçuşuyor, derslerin içi boşaltıldı, liyakatı ara ki bulasınız...
Eğitim konusunda hem devlet hem de millet olarak çok büyük fedakarlıklarda bulunuyoruz.
Çocuklarımızın daha mutlu olmaları ve geleceğe güvenli bakmaları konusunda daha iyisini
istemeyenimiz yok gibi.
Çaresini de çok uzaklarda aramayalım.
Sorunları samimiyetle tespit edersek, çözümler arkadan gelecektir.
Örneğin öğrencileri doğru yönlendirebilirsek,
örneğin istihdama ve üretime yönelik bir eğitim modeli geliştirebilirsek,
örneğin meslek yelpazesini günümüz ve geleceğe göre genişletebilirsek,
örneğin umut tacirliğinden vazgeçersek,
örneğin birbirimize daha çok güvenirsek,
örneğin kabahatli aramaya harcadığımız enerjiyi çözüm için harcarsak
bugün sorun gibi görünen pek çok ayrıntı kendiliğinden ortadan kalkacaktır…
Eğitime ve eğitimliye olan güveni, saygıyı, el birliğiyle hep birlikte yeniden inşaa etmeliyiz...
