Ülke olarak artık derin bir oh çekmek istiyoruz. Başta 10 kentimiz olmak üzere, depremi yüreğinde hisseden herkese sabır diliyoruz. Allah beterinden korusun. Yaralar bir an önce sarılsın. Referansımız, bundan böyle akıl, bilim ve liyakat olsun!
Okullar yine kapandı…
Uzaktan eğitim yapılacakmış! Yurtlar boşaltılmış, öğrenci eşyaları torbalara doldurulup kapı önüne konulmuş. Son çare bu ise elbette hepsi kamunun hizmetine verilebilinir.
Peki okulları kapatmaya ve yurtlara gelinceye kadar başka bir seçenek yok muydu? Üzerinde yeterince düşünüldü mü?..
Sınavlarda yani eğitimin tek hedefi haline gelen LGS ve YKS’de, ortaokul ve lise son sınıfların ikinci yarısından soru sorulmayacakmış.
Eyvah, eyvah!
Uzaktan ya da yüz yüze, ikinci yarı derslerini artık kim ciddiye alır ki!..
Bırakın diğer bölgeleri, deprem bölgelerinde bile öğrenim kurumları her şeye rağmen açık kalmalı, gerekirse sahra çadırlarında eğitim yapılmalıydı. Ama bu eğitim, ezber ve sınav odaklı bir eğitim değil hayata dönük olmalıydı. Asıl amacı da eğitimden çok öğrencileri kendi yaş gruplarıyla birlikte sağlıklı bir ortamda bir arada tutarak ruh sağlıklarını korumak olmalıydı. Şartlar düzeldikçe, umarız en kısa süre bu sisteme geçilir...
Uzaktan eğitimin çok da işe yaramadığını pandemi döneminde gördük.
Yüz yüze eğitimdeki müfredat, aynı şekilde dayatılırsa yine bir işe yaramayacaktır. Kaldı ki bu konuda ne kadar hazırlıklıyız?..
Zor bir dönemden geçiyoruz, kesinlikle doğru.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak o da doğru.
Ama bir başka doğru daha var ki o da yeni bir hata yapma lüksümüzün artık olmadığı. Bundan böyle her ne yapacaksak en doğru olanı yapmalıyız!..
Okulda, camide, evde, işyerinde, bürokraside kısacası her yerde kafalara önce bunu kazımalıyız.
Hangi doğru mu?
Referansı akıl, bilim ve liyakat olan doğru!..
