Tam anlamıyla bilgi hamalları haline geldik. Öğrenim hayatımız boyunca yüzlerce derste, binlerce konuyu öğreniyoruz, sınava giriyoruz. Peki bu öğrendiklerimizin yaşamda bir karşılığı var mı?
Örneğin vatandaşlık haklarımız en ince ayrıntısına kadar öğretiliyor ve yaşam biçimi haline getiriliyor mu?
Örneğin öğrenim gördüğümüz alanda, bırakın başkalarını biz kendimizi yeterli hissediyor muyuz?
Örneğin okulun sadece akademik hayatla sınırlı olmadığı, sporla, sanatla, sağlıkla ve farklı etkinliklere sosyal yaşama da hazırladığına inanıyor musunuz?
Örneğin elinizden bir iş geliyor mu?
Örneğin karşılaştığınız basit sorunlara anında çözüm üretebiliyor musunuz?..
Daha yüzlerce madde sıralanabilir ve hemen hepsi de eğitim ve öğretimin amaç ve hedefleri arasında yer alıyor.
Bu eskiden böyleydi.
Öğrenilen ya da öğretilen her bilginin yaşamda bir karşılığı vardı.
Peki ne oldu?
Yaşam odaklı eğitimden vazgeçip sınav odaklı eğitime yönelince bugünkü bu noktaya geldik.
Tost ve test kuşağı yetiştirmenin ötesine geçemedik!
İstediğimiz bu muydu?
En değerli varlığımız olan çocuklarımıza bunu mu layık gördük?
Ne olur artık biraz da bu konulara kafa yoralım...
