Zamana saygı

Şu yaz günlerinde zamanında kalkan bir uçak, zamanında başlayan tiyatro, konser, gösteri ya da sinema, zamanında işe başlayan bir usta, zamanında randevusuna gelen hasta ya da doktor, zamanında borcunu, vergisini ödeyen birini görürseniz alkışlayın.
Zaman kavramını adeta kaybetmiş gibiyiz.
Zaman konusunda en titiz kurumlarımız bile bu konudaki duyarlılığını kaybetmiş durumda.
Televizyonlarda haberler dışında zamanında başlayan diziye ya da programa rast geleniniz oldu mu?
Tiyatro, bale ve benzeri sahne sanatlarında, oyunlar zamanında başlar ve başladıktan sonra da kapılar kapatılırdı. Açık havaya taşınınca, belli ki konsantrasyonu bozulmaması kimsenin umurunda değil!
Hataların ve mağduriyetlerin her türlüsünü adaylara yaşatan ÖSYM, zamanlama konusundaki titizliğini keşke her alana taşıyabilse.
Günümüzde pek çok ülkede, pek çok kurumda ve hayatın pek çok alanında en değerli hazine zamandır.
Onu ne kadar iyi değerlendiriyor ve ona ne kadar uyuyorsanız, size farklı bir gözle bakılır.
Kimilerimiz için dakikalar hatta saniyeler önemlidir, kimilerimiz için ise bırakın saatleri, günleri, haftaların bile hiç bir önemi yoktur.
“Hepsi hepsi bir kaç hafta gecikmiş, bu o kadar da önemli mi? Kafayı taktığın soruna bak!” diyene çok rastlamışsınızdır...
“Biz buyuz” deyip geçmek en kolayı ama bu böyle olmamalı.
Zamana saygı yoksa, diğer konulara olan saygı da zincirleme olarak zaafa uğrayabilir.
Dakik olmak kadar, esnek olmak da elbette bir o kadar önemli.
Çok daha önemli olan ise esnek olunması gereken yerde esnek, dakik olmamız gerektiği yerde ve anda ise dakik olmaktır.
Zamanı ciddiye alma, bir saygı göstergesi olduğu kadar aynı zaman bir medeniyet göstergesidir.
Bu yüzden başkalarını eleştirirken ne olur bu kervana biz de katılmayalım. Ortaya çıkacak curcunanın bir parçası olmayalım...