Okullar açıldı, açılıyor.
Gururla söyleyebiliriz ki Türkiye’de okullaşma oranı oldukça yüksek.
“Türkiye, 25 milyon öğrenciyle 143 ülkenin nüfusunu geride bıraktı.” Hatta Avrupa’da nüfusa göre en çok üniversite öğrencisi Türkiye’de.
Demek ki on binlerce okulu, yüzbinlerce öğretmeni ve milyonlarca öğrencisiyle devasa bir sektör Türk eğitim sistemi.
Peki, bir de şöyle düşünelim “Ya ülkede hiç okul olmasa Türkiye’nin hali ne olurdu?”
Düşünmek bile istemeyiz değil mi?
Cesaretimizi toplayalım ve hiç okulu olmayan bir Türkiye’de nelerin olabileceğini hayal edelim:
Sahi okullar olmasa nasıl olurdu ülkenin hali?
Sizce cahillik, başını alıp gider miydi?
Hoşgörü ve tahammülü az bir toplum mu olurduk?
Çevreye ilgisiz, doyumsuz, vurdumduymaz bir nesil mi yetişirdi?
Az okuyan bir toplum mu oluverirdik?
Gençler saygıda, büyükler sevmekte kusur mu ederdi?
Toplumu, inanan- inanmayan, kadın-erkek diye ayrıştırır mıydık?
Güzel dilimiz Türkçeyi, doğru ve etkili kullanabilir miydik?
Kahvehanelerimiz tıklım tıklım dolar mıydı?
Toplumumuz kadına şiddetle mi tanışırdı?
Deprem gerçeğine rağmen depreme dayanıksız evler yapmaya o evlerde yaşamaya devam mı ederdik?
Dinî, millî ve kültürel duyarlılığımız çok mu zayıflardı?
Sınavı kazanamadığı için hayat enerjisini yitiren milyonlarca öğrenci mi olurdu?
İşsizlik oranı çok mu artardı?
Üretim düşer, enflasyon başını alıp mı giderdi?
Türk lirası, gelişmiş toplumların paraları karşısında her gün değer mi kaybederdi?
Kütüphaneler, konser ve tiyatro salonları bu kadar dolmaz mıydı?
Tertemiz sahillerimiz kirlenir miydi?
Ormanları yakıp otel mi yapardık?
Hırsızlık, haksızlık, hukuksuzluk diz boyunu geçer miydi?
Hapishaneler fikir suçlularıyla, muhalif kişilerle dolup taşar mıydı?
Bilimsel buluşlar eksik mi kalırdı?
Gençler, parkları, bahçeleri kirletilmiş olarak mı bırakırdı?
Trafik keşmekeşi mi yaşanırdı?
Sokak hayvanlarına olan duyarlılığımız azalır mıydı?
Yoksa etin kilosu 450TL mi olurdu?
Ev kiraları, asgari ücretle mi eşitlenirdi?
Sanat bu kadar gelişme gösterebilir miydi?
Gençler Avrupa’ya gitme hayaliyle mi yaşardı?
Demokrasi askıya mı alınırdı?
AB’ye daha mı zor girerdik?
Öğretmenler beyaz önlük giyebilir miydi?
Ateist veya deist genç sayısı artar mıydı?
Düşünce suçu diye bir suç mu icat edilirdi?
Kul hakkı yiyenler, kamu malına el uzatanlar mı olurdu?
Sigara, alkol ve uyuşturucu çocuk yaştakilere kadar yaygınlaşır mıydı?
Şiddet olayları artar hatta doktorlar da tartaklanır mıydı?
PİSA puanımız yüzümüzü mü kızartırdı?
Halk, özellikle gençler, küfür ve argolu mu konuşurdu?
Halkımız yaşanan acılara, haksızlıklara duyarsız mı kalırdı?..
İşte okullarımız olmasa bu kâbus gibi eylemler gerçekleşir, ülkede hayat çekilmez bir hal alırdı.
İyi ki okullarımız var!
İyi ki özgürlükçü, ezber ve baskıdan uzak, çağdaş eğitim sistemimiz sayesinde millî ve kültürel değerlerine bağlı, duyarlı, donanımlı, fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür hayata hazır nesiller yetişiyor!
İyi ki okullarımız var!
İyi ki okullarımız, sınav bataklığına düşmeden çocuklarımızı hayata hazırlıyor, iyi ki akademik başarıları sosyal, sanatsal, kültürel ve sportif etkinliklerle taçlandırarak çocuklarımızın beden, zihin ve duygu gelişmesini ve iyi alışkanlıklar kazanmasını sağlıyor?
Eğer böyle olmasaydı çocuklarımızın okul hayatı, hayat okulu ile çelişirdi.
Değil mi ki okul hayatının amacı, öğrencileri hayat okuluna hazırlamak, hayat okulunda en çok lazım olan bilgileri, alışkanlıkları okul hayatında öğretmektir.
Böyle olmasaydı biz yetişkinler, hayatın başarı sınavlarında boş kâğıt vermez miydik?
İyi ki okullarımız var!
(İyi ki hayatımızda ironi var, ya ironi de olmasa?)
Okullar açıldı, açılıyor.
Umarım öğretmenlerin beyaz önlükleri hazırdır.
Umarım öğrencilere verilecek ödevler tamam, veliler de çocuklarının ödevlerini yapmaya hazırdır.
Umarım ilk günlerde titizlikle yapılacak denemeler de hazırdır…
İyi ki, her türlü olumsuzluğa rağmen, sayısı çok sınırlı da olsa kurumsallaşmış, eğitim ve öğretimin hakkını veren güzel okullarımız, görev aşkıyla işini yapan fedakâr öğretmenlerimiz var!
Siz, değeri eğitimciler, iyi ki küsmeden, kırılmadan, kimseden iltifat beklemeden görevinizi tutkuyla yapıyorsunuz!
Siz de olmasanız…
Selam size!
