Peki geriye dönüp baktığımızda ve diğer sektörleri bir kenara bırakıp, eğitime odaklandığımızda, elimizden geleni yaptık mı?
Zorluklar her zaman oldu, olmaya da devam edecek.
Mazeretlerin arkasına saklanmaya hiç birimizin hakkı yok.
Gereken dersleri aldık mı, üzerimize düşeni, gerek birey olarak gerekse de kurumlar ya da devlet olarak hakkıyla yerine getirebildik mi?
Bu muhasebeyi şimdi değilse ne zaman yapacağız?..
Kafa Karışıklığı
Eğitimde, yıl boyunca, kafamız karışık hem de çok karışıktı.
Akıl ve bilim yerine, binlerce yıl öncesinde olduğu gibi deneme-yanılma yöntemini tercih ettik.
Mehter takımı gibi bir ileri, iki geri gittik.
Sabah aldığımız kararlardan, akşam vazgeçtik!
Bir yandan, “Çocuklarınızı ekrandan uzak tutun, ekran bağımlılığı, uyuşturucu bağımlılığından daha beter” diye kampanyalar düzenlerken, öte yanda on milyonlarca öğrenciyi, öğretmeni ve veliyi, “ekran manyağı” haline getirdik.
Sabah akşam, hafta içi hafta sonu demeden ekran karşısına oturtup, onlara bir şeyler öğretmeye kalktık. Yüzyüze öğretimi, uzaktan eğitimle vermeye çalıştık! Sonra da kendimizi dünyanın en iyisi ilan edip, verimliliği göz ardı ettik…
Ders aldık mı?
Yaşadığımız sıkıntılar, her konuda canımıza okudu, peki hiç mi yararı olmadı?
Atalarımız “Her şerde bir hayır vardır” derdi, pandemi sürecinin hiç mi hayrı olmadı?
Bir okurumuz, “2020’nin bana göre en iyimser öğretisi, yüksek bilince katkısı oldu. İnsanlar daha çok okudu, dinlendi ve düşündü” diyor.
Twitter’da yaptığımız ankete katılanların yüzde 72’si ise “2020 eğitimde beklentilerinizi karşılayan bir yıl oldu mu?” sorusuna, “Daha beteri olamazdı” yanıtını verdi…
Görünen o ki, kurumlar bir yana bireyler olarak bizlerin de kafası hala çok karışık!..
