Emek, en kutsal değer ve mutlaka karşılığı verilmelidir. Peki gece gündüz demeden, okul, dershane, özel öğretmen arasında koşuşturmaktan çocukluğunu yaşayamayan çocuklarımız emeğinin karşılığını alabiliyor mu? Evet demek mümkün değil. Tam aksine...
2023 LGS “çok çalışkan” öğrencileri adeta perişan etti.
Önceki yılların sorularına bakarak öylesi zor sorulara odaklandılar ki tüm emekleri boşa gitti.
Daha da vahimi Türkiye şampiyonaları bile tedirgin çünkü onlar bile istedikleri okula göremeyebilir?
Neden mi?
Örneğin Galatasaray Lisesi’nin kontenjanı 100, soruların tümünü yapan şampiyon sayısı ise 654.
Muhtemelen pek çoğunun ilk tercihi orası olacak ve bu yüzden bir sonraki tercihine bakılacak!..
Tıpkı önceki yıllarda KPSS şampiyonu öğretmenimizin, o atama döneminde Fizik öğretmeni alınmadığı için atanamadığı gibi!
MEB’in önceki sınavlarına ve deneme sorularına bakarak ona göre bir çalışma programı hazırlayan öğrencilerin enkaza dönüşmesinin sorumlusu kim?
En çok istedikleri okulu ya da bir önceki tercihlerini, virgülden sonraki binde birlik puanlarla kaçıran ya da kaçıracak olan öğrencilerin ve ailelerinin durumu da onlardan farklı değil. Adeta matem içerisindeler.
Sınavlar, keyfiyete göre değil, ölçme değerlendirme kurallarına göre hazırlanır.
İçeriği ve zorluk derecesi yıldan yıla değişmez. Ayırt edici sorular mutlaka olur ve doğum tarihine değil, başarıya bakılır...
Ortaokullardan bu yıl 1.3 milyon öğrenci mezun oldu?
Peki şu anda kaçı mutlu, kaçı yazın bile geldiğinin, geçmekte olduğunun farkında?
Yakında üniversite sınavları açıklanacak, tercihler yapılacak, yerleştirme sonuçları belli olacak. Durum, orda daha da vahim!
400 puan alan istediği fakülteye giremezken, 200 puan alan “olsun da neresi olursa olsun” diye yazdığı bir fakülteye yerleştirildiğinde, o üniversiteyi kazanmış, diğeri kazanmamış mı olacak?
Pes ama pes doğrusu!...
Bu işkenceyi, çocuklarımıza ve yakınlarına daha ne kadar çektireceğiz?
Bu sistemi yaratanların ve yaşatanların çocuklarımıza bir özür borcu var!..
