Bizim gibi eğitimin çok zor koşullarda gerçekleştiği ülkelerde, kazanılan mesleğin ve alınan diplomanın karşılığı kesinlikle işsizlik değil, iş olmalı. Bunun yolu da insangücü planlamasından ve alanında yetkin meslek elemanları yetiştirmekten geçiyor…
İstihdam çok önemli ve bir o kadar karmaşık bir konu.
Günün koşullarına göre değişkenlik gösteriyor.
Bugünün ya da geleceğin gözde meslekleri bir anda cazibesini yitirebiliyor.
Bu yüzden üzerinde titizlikle çalışılması, kafa yorulması ve her türlü değişikliğe hazır olunması gerekir.
İstihdam konusunda karar verici olarak devlet ve işverenler gözükse de, çok daha fazla değişken söz konusu.
Örneğin ekonomik gidişat, örneğin göçler, örneğin istihdam değil de diploma odaklı eğitim, örneğin sektörel öncelikler, örneğin korona benzeri salgın hastalıklar ve doğal felaketler, örneğin küresel değişimler…
Anlayacağınız eğitim ve özellikle de yetişmiş insan gücü, sadece eğitimcilerin değil hepimizin kafa yorması gereken bir konu.
Pek çok kavramda olduğu gibi yetişmiş insan gücü konusunda da büyük değişiklikler yaşandı.
Eskiden işin ehli kalifiye elemanlar aranırdı, şimdi çok daha fazlası isteniyor.
Yeni sihirli kelime “Yetkinlik!”
İçerisinde birbirinden çok farklı özelliği ve donanımı barındırıyor.
Örneğin işini çok yapıyor olmak,
Örneğin yaratıcı olmak,
Örneğin girişimci olmak,
Örneğin Kaynakları en efektif şekilde kullanıyor olmak,
Örneğin sorun çözücü olmak,
Örneğin kollektif çalışmaya açık olmak,
Örneğin milli, manevi, evrensel değerler konusunda donanımlı olmak…
Peki bunlar öğrenim kurumlarında yeterince kazandırılıyor mu?
Sınavlar için günde yüzlerce test çözmekten bunlara sıra geliyor mu?..
İstihdam konusunda en stratejik karar, yüzbinlerce işgücü fazlası olan alanlara, demode mesleklere ve sınavlara “yorgun” nesiller yetiştirmekten vazgeçip, bir an önce “aranan eleman” yetiştirme kararı almaktır…
Bakalım bunu başarabilecek miyiz?..
