Bir zamanlar dünyanın en önemli icadıydı. Önce papirüs, sonra parşömen ve diğerleri. Medeniyetler onlarla büyüdü, gelişti, yayıldı. Olmazsa olmazların en başındaydı. “Sonu artık geldi” diyenlere kadar, “bu asla gerçekleşmeyecek ” diyen de çok. Peki ne olur?
Dijitaller yaşamımıza öylesine girdi ki pek çok kurumun yolunu unuttuk.
Elimize kağıt, kalem almayalı çok oldu.
Dünya genelinde pek çok gazete ve dergi çoktan dijitale geçti.
Bırakın özeli, resmi işlemlerin çoğu da artık dijital ortamlarda gerçekleşiyor.
Hayatımız giderek dijitalleşiyor.
Buna hiç kimsenin itirazı yok.
Eğitimden alışverişe, bankacılıktan araştırmaya kadar neredeyse hemen her şeyi dijital ortamlara taşıdık.
Sosyal medyayı söylemiyoruz bile, ev içerisinde bile ekran üzerinden konuşulur hale gelindi.
Peki, gazeteler gibi kitaplar da kâğıda veda edecek mi?
Eğitimde de kağıttan vazgeçilebilir mi?
Daha da önemlisi, kâğıt artık hayatımızdan çıkıyor mu?
Başkalarını bilmem ama ben de “Aradan 100 yıl daha geçse, kâğıt hep bir şekilde hayatımızın bir parçası olmaya devam edecek” diye düşünenlerdenim…
Radyonun, televizyonun, internetin çıktığı ilk dönemlerde de benzer açıklamalar yapılmış, benzer uygulamalara gidilmişti ama yazılı basın hâlâ devam ediyor.
Edecek de.
Gazete trajlarının düşmesine gelince, tek nedenin dijitalleşme olduğunu söylemek abartılı olur.
Çünkü gazete okurlarının pek çoğu hâlâ kâğıda dokunarak gazete okumak istiyor.
Dijital kuşakların pek çoğu ise zaten gazete okumuyor.
Ayrıca yazılı basının yüzlerce yıllık bir tecrübesi var, dijital yayıncılık ise henüz daha emekleme aşamasında.
Sayıları hızla artıyor ama markalaşmaları ve güven yaratmaları zaman alacak gibi.
Ve çok önemli bir başka ayrıntı da dijital gazeteler de tıpkı sanal arkadaşlar gibi adı üstünde sanal.
Dokunmak isteseniz de dokunamıyorsunuz!
İkisini birbiriyle kıyaslamak yerine, her ikisini de ayrı yerde tutmak ve her ikisini de özel kılmak çok daha iyi olmaz mı?
Medya her zaman değişimin öncüsü olmuştu, dijitalleşme konusunda da öyle oldu.
Kurumsal olanlar yavaşlayınca daha doğrusu kendilerini yenilemeyince bu boşluğu bireysel haber siteleri doldurmaya başladı.
Teknolojik gelişmişlik ve rekabet üstünlüğü şimdi sanal alemde olanca hızıyla devam ediyor.
Bakalım kazananı kim olacak?
Umarız okurlar olur...
Dünya hızla değişiyor.
Değişimi bir anca önce yakalayanlar ayakta kalıyor. Uzağında kalanları ise zor günler bekliyor!
Eğitimde de alarm çanları çalıyor ama onlar da hala geleneksel medya modundalar...
