Başkaları mı bizi kandırıyor, biz mi başkalarını? Ya da iki taraf da kandırılıdığını biliyor ama alan memnun, veren memnun mu? Bir adım daha ötesine geçersek kandırma ya da kandırılma olayı bir yaşam biçimi haline geldiyse sorumlusu kim?
Siz olaya istediğiniz pencereden bakabilir, isteğiniz varsayımlar üzerinden analizler yapabilirsiniz.
Biz her zaman olduğu gibi yine eğitim üzerinden yol almak istiyoruz...
Eğitimin onlarca hedefi var. Onlardan birisi de kandırmamayı ve kandırılmamayı öğretmektir. Yani vicdani değerlerdir.
Örneğin eğitimin genel sorunlarını da bir kenara bırakıp sınavlara odaklandığımızda kim kimi kandırıyor?
MEB, YÖK ve ÖSYM mi çocuklarımızı kandırıyor yoksa onlar mı bu “kandırmaca”ya su taşıyor?
10 milyona yakın işsiz ya da öğrenim gördüğü alan dışında çalışmak zorunda kalan üniversite mezunu gencimiz varken, üniversite başvurularında hala rekor kırılıyor olmasının sorumlusu kim?
İlgili kurumlar mı yoksa öğrenci ve veliler mi?
Dışarıdan bakıldığında “herkes herkesi kandırıyor” diyen çok çıkacaktır.
Peki o zaman neden hala kandırmaya ve kandırılmaya devam ediyoruz?
Olayın özüne indiğinizde herkes kendi açısından haklı.
İlki kurumlar ortada bir talep var biz onu karşılamaya çalışıyoruz diyor, sınav ve diploma peşinde koşanlar ise “onlarsız olmuyor” kanaatinde.
Gidişatın sağlıklı olmadığını herkes biliyor, görüyor, değişmesi gerektiğine ama yine de bile bile lades demeye devam ediyoruz.
Eğitimde böyle de depremde, ekonomide, siyasette, tarım da, terörde, turizmde, sağlıkta ya da diğer alanlarda farklı mı?
Ne olur artık “böyle gelmiş böyle gider”, “Kervan yolda düzelir” diyenlerden değil “kral çıplak” diyenlerden olalım ve kaynaklarımızı, zamanımız, enerjimizi ortak değerlerimiz ve geleceğimiz için harcayalım...
