Kimsesizlerin kimsesi

“Cumhuriyet, kimsesizlerin kimsesidir.” Atatürk’ün bu sözleri aslında her şeyi anlatıyor. Bir düşünün Cumhuriyet olmasaydı, biz biz olur muyduk, kadınlarımız böylesine hayatın içine girebilir, gençlerimiz böylesine büyük hayaller kurabilir miydi?
Atatürk’ün bu sözünü referans göstererek “Cumhuriyet benim gibi benim gibi bir köy çocuğunu alıp Başbakan, Cumhurbaşkanı yaptı” diyen Demirel’in sözlerinden yola çıkarsak, muhalefetiyle iktidarıyla, kadınıyla erkeğiyle, çalışanıyla işvereniyle, sanatçısıyla bilim insanıyla, çiftçisiyle mühendisiyle bugünün Türkiye’sine damgasını vuran isimler yine aynı isimler olabilir miydi?
Cumhuriyet kurulurken de kimsesizlerin kimsesiydi, bugün de kimsesizlerin kimsesi olmaya devam ediyor.
100 öncesini gözünüzün önüne getirerek, günün değerlendirmesini yapmak en doğru olanı olacaktır.
Cumhuriyet olmasaydı okullaşma oranı, bilim ve teknolojide kaydettiğimiz yol bu denli yüksek olur muydu?
Refah düzeyi, dünle kıyaslandığında bu noktada olur muydu?
Cumhuriyetle birlikte elbette çok daha iyi olabilirdi ama ya o olmasaydı?..
İkinci yüzyıla böylesine iddialı girmemizin nedeni, birinci yüzyılda edindiğimiz birikimdir. Hele bir de “10. Yıl Ruhu”nu yakalarsak işte o zaman, her şey çok daha farklı olacak, en önemlisi de Cumhuriyeti ve kazanımlarını çok daha iyi anlayacağız...
Cumhuriyetimiz olmasaydı, kızlarımız bırakın dünya şampiyonu olmayı, voleybol oynamayı akıllarının ucundan geçirirler miydi?