Mülakatta son durum nedir bilen var mı? Çok şeyler söylendi, söylenmeye de devam ediyor. Yarattığı tedirginlik, hiç kimsenin umurunda değil mi? Mülakata gelinceye kadar yapılması gerekenler yapıldı mı? Son çare ve doğru olan bu mu? Başka neler yapılabilir?
Yanlışta ısrar etme konusunda üzerimize yok.
Hata ise herkes hata yapabilir ve farkın varıldığında da anıda değiştirilir ama nedense bu durum bizde çok uzun süre devam ediyor.
Daha da vahimi göz göre göre aynı hataları defalarca yapıyor ve onda da ısrarcı oluyoruz.
Oysa hatadan dönmek de bir erdemdir ve ısrarcı olmaktansa, hatadan dönmek daha iyi bir çözüm yöntemidir.
Örneğin ekonomide yeniden yapılanmaya giderken devrim gibi kararlar alınıyor. Dün öyleydi, bugün de böyle olacak denilmiyor tam aksine gereken ne ise o yapılmaya çalışılıyor.
Aynı hükümetin farkı iki bakanlığının sorunlara bakış açısı ve çözüm yolları arasındaki bu derin bakış açısından hangisi doğru?
Buna da artık siz karar verin…
Tedirginiz!..
Mülakatla ilgili olarak hemen her gün yüzlerce mesaj geliyor ve ortak noktaları tedirginlik, güvensizlik ve en önemlisi de liyakat!
MEB’in bu konudaki birinci önceliği, inandırıcılık olmalı ve bunu da samimiyetle ortaya koymasıdır. Yoksa alacağı hiç bir karar sürdürülebilir olmaz!..
İşte sizlerden gelen ve son durumu özetleyen çarpıcı bir mektup:
“Sayın Güçlü,
Trabzon'dan selam,sevgi ve saygılar.
Yazılarınızı ilgiyle okuyorum.
Mülakatla ilgili son yazınız bence anlamak isteyenler içi en kapsamlı yazı. Vaktiniz almadan konuya gelmek istiyorum.
Oğlum Tıp fakültesi de dahil birçok meslek grubunu tercih edebilecek pozisyonda olmasına rağmen matematik öğretmenliğini biz istemememize rağmen severek tercih etti.
KPSS'de hem 700 bin kişi içerisinde hem de alanında ilk 20’ye girmeyi başardı.
Şimdi mülakata girme korkusu yaşayan,mülakat konusu açılınca rengi solan bir çocuk haline geldi
Hat safhada kaygı yaşamakta.
Benim evladım gibi sanırım birçok genç aynı psikoloji içerisinde.
Jüri önünde bu heyecanını 45 dk içerisinde yenemeyen çocuklar başarısız mı sayilacaklar? Çocukların yaşayacağı bu bedeli,bu travmayı kim ödeyecek?
Sizin yazdıklarınız karar vericiler tarafından ciddiye alınmakta.
Bu son aşamada konuya tekrardan dikkat çekmeniz evlatlarımız için çok önemli. Sizi seviyoruz. Kalın sağlıcakla…”
