Eğitim bir yaşam sanatıdır. Öncelikli görevi de doğru insan, doğru yurttaş yetiştirmek, sevgiyi, saygıyı, paylaşmayı, iyi günde, kötü günde kenetlenmeyi öğretmek ve en önemlisi bu yönde bilinç, sorumluluk kazandırıp onları hayata geçirmektir.
Peki sınav ve diploma sarmalından kurtulup bunu ne kadar yapabiliyoruz?
Yeterince dikkate alsaydık sınavlarda yaşanan akademik ve sosyal facianın boyutları bu denli yüksek olur muydu?
Madem ki bugünkü eğitim sisteminden hiçbirimiz memnun değiliz ve çok daha iyisini hak ettiğimize ve yapabileceğimize inanıyoruz, peki o zaman neden herkes taşın altıra eline koymuyor?
Ülke de, çocuklar da hepimizin ve sürekli eleştirerek, yakınarak, kabahatli arayarak bir yere varılamayacağı da aşikar.
O zaman gelin güç birliği yapalım, en iyisini çocuklarımıza armağan edelim...
Kırk yıldır eğitimin, bilimin önemini, amaçlarını anlatmaya çalışıyoruz ama umarız artık sorunları değil, güzellikleri paylaşınız.
Ne olur artık şunu anlayalım:
Canlılar aleminde bizi diğerlerinden ayıran ve güçlü kılan en büyük farkındalığımız aklımızdır.
Aklımızı tehlikelerden korunmak ve daha iyi bir yaşam standardı için geliştirip kullanmayacağız da ne için kullanacağız?..
