YÖK’e göre üniversitelerimiz çağ atladı. Başta aileler olmak üzere diğer paydaşlara göre ise “üniversitelerimiz adeta dibe vurdu.” Peki doğru olan hangisi? Sayısal olarak çok yol aldığımız kesin ama kalite konusunda aynı görüşü paylaşmak abartılı olur.
Örneğin dünyanın en iyi üniversiteleri sıralamasında en iyi derece elde eden üniversitemiz 350/400 arası bir sıralama ile ODTÜ.
Peki ODTÜ, dünkü ODTÜ mü?
Özellikle de KKTC ODTÜ şu anda ne durumda?
Üniversitelerimizi başkaları ile kıyaslama yerine önce kendi içlerinde kıyaslamak sanki çok daha doğru olanı.
Dün neydiler, neredeydiler, bugün neredeler?..
Önceliğimiz ne olmalı?
Üniversite sıralamaları ile ülkelerin kalkınmışlığı arasında güçlü bir paralellik var.
Üniversiteleriniz ne kadar iyi ise siz de hemen her alanda o kadar iyisiniz demektir.
Daha güçlü bir gelecek için önce ülke olarak hedeflerimizi belirleyelim, sonra da üniversitelerimiz o yönde lokomotif görevi üstlenmeliler.
İkinci yüzyıla girerken önceliklerimiz ne olmalı?
Ekonomi mi, güvenlik mi, tarım mı, enerji mi, göç mü, küresel ısınma mı, yargı mı, enflasyon mu, istihdam mı, eğitim mi yoksa hepsi ve daha fazlası mı?
Bir an önce bunu belirleyelim ki devamı gelsin.
Bu önceliklerimizin en başında eğitim ve özellikle de üniversitelerimiz gelmeli!
Neden mi?
Sahip olduğumuz ve olacağımız değerleri koruyacak ve onları geleceğe taşıyacak nesilleri yetiştirecek olan onlarda ondan.
İyi hukukçular yetiştirmeden yargının üstünlüğünü sağlayamayız.
İyi öğretmenler yetiştirmeden iyi yurttaşlar yetiştiremeyiz.
Donanımlı mühendisler olmadan başta deprem olmak üzere doğal felaketlerden koruyamayız. Tarım için toprağı sevdirmeli, hen alanda katma değeri yüksek üretim için heyecan yaratmalıyız. Sonuçta her şey okulda başlar, okulda kazanılır, hayata aktarılır...
Eğitim deyince aklımıza öncelikle sınavlar değil de bunlar ne zaman gelecek?..
