Yeni öğretim yılına sayılı günler kaldı ama milyonlarca öğrenci hala hangi okula gideceğini bilmiyor. Yakın çevrede gidecek devlet okulu yok, özeler ise cep yakıyor. Veliler çaresiz, kızgın ve bir o kadar da umutsuz. Oysa sadece çocukları için iyi bir eğitim, iyi bir gelecek istiyorlar.
Üniversite harçları bir yana kolej ücretleri uçtu gitti.
Yıllık öğrenim ücreti yarım milyon lirayı aşan okullar var.
Çocuklara bırakılacak en iyi miras eğitim olduğu için imkanı olanlar her türlü fedakarlığı yapıyor.
Peki ya olanağı olmayanlar?
Çocuklarına karşı öylesine mahçuplar ki söyleyecek söz bulamıyorlar.
Bu duyguyu, hiç kimsenin, hiç kimseye yaşatmaya hakkı yok! Olmamalı da…
Öğrenem ücretleri nedeniyle veli ve öğrenci profili çok değişti.
Eğitim öğretim yeterince sorgulanmadınız için akademik başarı yerlerde sürünüyor.
Verilen ücretin karşılığı alınabiliniyor mu? Dershaneye gitmeden, özel ders almadan iyi bir üniversiteye gidilebiliyor mu?
Bunu ne siz sorun ne de de onlarca cevaplasın.
En pahalı okulların öğrencileri dahi sınavlara hazırlanmak için kurslara gidiyorsa, mezun olduklarında
istihdam sorunları yaşıyorsa, yabancı dil konusunda şehir efsanelerinin ötesine geçilemiyorsa oturup düşünmekte yarar var.
Özel öğretim kurumlarının sayıları ve öğrenci oranları son yıllarda hızla artsa da henüz hedeflenen rakamların çok gerisinde.
Vakıf üniversiteleri de dahil sektörün yeniden yapılanmasında sonsuz yarar var.
Çok iyiler ile en sıradan olanları aynı kefeye koymaktan artık vaz geçip, hak edenlere hakkını vererek işe başlamak sanki an doğru olanı olacaktır.
Sektörün güçlenmesi ve çok daha iyi ve ekonomik koşularda hizmet vermesi, sadece öğrenci, öğretmen, veliler için değil ülkemizin de yararına olacaktır…
Özel okullardaki memnuniyet azaldıkça o yük de devletin sırtına binecek ve mevcut durum daha da içinden çıkılmaz hale gelecektir.
Peki hala neyi bekliyoruz?..
