Dünya hızla değişiyor. Uzun vadeli planlar kadar kısa vadeli hatta anlık kararlar bile çok önemli hale geldi. Bu yüzden eğitime, hayata ve geleceğe farklı pencereden bakma zamanı geldi de geçiyor. Peki ileriye yönelik olarak bu yönde en ufak bir işaret görüyor musunuz?
Kötü komşu ev sahibi yapar” derler. 74 Barış Harekatı sonrası uygulanan silah ambargosu, bugünkü savunma sanayimizin mihenk taşı oldu.
Rusya'nın Avrupa'ya uyguladığı doğalgaz ambargosu da yeni enerji kaynaklarını beraberinde getirdi.
Dünya genelinde olduğu gibi ülkemizdeki enerji çeşitliliği de her geçen gün artıyor.
Endüstri çağının yerine bilişim çağı aldı.
Bu süreçte değişime uğrayan en büyük kesim ise gençler ve onların beklentileri oldu.
Bugünkü eğitim sistemi onların çok gerisinde kaldı.
Endemik bitkiler gibi mesleklerin pek çoğu da hemen her gün yok oluyor.
Peki geleceğin mimarı eğitim, başını kuma gömmenin ötesinde bu konuda ne yapıyor?
Günü kurtarmaya çalışıyor o kadar!..
Geldiğimiz son noktanın özeti şu:
Dün dünde kalmalı ve eğitime, bilime, öğretmene, bilim insanlarına ve hayata olan bakış açımız artık değişmeli!
Neden mi?
Artık zorunluluk haline geldi de ondan!..
Dünya bilimine en fazla katkıda bulunan ülkeler, en güçlü ve refah düzeyi en yüksek ülkeler.
Ve son gelişmeler gösterdi ki gün geliyor onlar da kıvranıyor!
Ne olur artık tüm bu sıcak gelişmeleri çok yakından izleyelim ve gelecek planlarımızı bu çerçevede gerçekleştirelim.
Gelecek bugünden çok farklı olacak, bu kesin.
İşte bu yüzden, kafamızı kumdan çıkartıp, yaşanmış hikayelerden dersler alıp, biraz da bu konulara kafa yoralım...
Eğitimin, bilimin, hayatın, geleceğin hedefleri, gerekçeleri, sonuçları, yöntemleri ve analizlerini bir kez daha yapıp, genel ve bireysel hedefler koymalıyız.
Ülke olarak, bireysel olarak eğitimden, bilimden, hayattan, gelecekten beklentilerimiz neler?
Bu sorunun cevabını doğru olarak öngöremediğimiz ve planlayamadığımız sürece işimiz zor!..
Reform sözcüklerinin havalarda uçuştuğu şu günlerde keşke bu konuları daha bir ciddiye alıp geleceği kapalı kapılar ardında değil de hep birlikte inşaa edebilsek...
