3 Aralık 2018-Dünya Engelliler Günü
Bugün onların günü…
Sizi Türkiye’nin ilk engelli bale sanatçısı Memet Sefa Öztürk ile tanıştırmak istiyorum.
Memet Sefa uzun yıllar dans ettikten sonra, engelli hale geldi. Onun ardından, İZDOB sanatçılarından sevgili Bora Acar Zöngür yüzleşti bu durumla.
Hepsinin deneyimlerine, bazen yakından bazen uzaktan izleyici olarak şahit oldum. Sokakta karşılaştıkları ENGELLERİ, maruz kaldıkları DUYARSIZ davranışları izledim. Bir şeyler yapmak istedim.
Yapabildiğim tek şey, eskiden yaptığım hataları yapmamayı öğrenmek oldu. Arabamı engelli kaldırımlarının önüne park etmemek, bir engelli ile karşılaştığımda onun da insan olduğunu hatırlayıp tebessümle merhabalaşmak, bana ihtiyacı olan bir engelli vatandaş gördüğümde yardım edecek kadar insanlaşmak oldu.
Bu sabah bilgisayarımı açtığımda, Memet Sefa’nın ODTÜ’de yaptığı Tedx konuşmasını paylaştığını gördüm. Açtım, izlemeye başladım.
İzlerken gözlerim kocaman kocaman açılırken buldum kendimi.
Yurdum insanının duyarlı olmak adı altında nasıl da engelli bireyleri “ötekileştirdiğini”, nasıl da bir olmaktan uzaklaştığımızı, sevginin nasıl da eksildiğini gördüm o videoda. Çünkü Memet Sefa bizi hiç tanımadığımız kendimizle yüzleştirmiş konuşmasında.
Çok değil, birkaç yıl evvel engelli bireylerin castını oluşturduğu bir film çekti onlar. İçinde Bora’nın, Memet Sefa’nın ve daha pek çok engelli vatandaşımızın yer aldığı bir film. İsmi “Adım Adım”dı. Film, ticari kaygı güden pek çok AVM tarafından maalesef ilk haftanın sonunda “gişe” sebep gösterilerek kaldırılmış ve yalnızca Karaca sineması filme birkaç hafta süre ile destek vermişti.
Oysa filmde Haldun Dormen gibi çok değerli isimlerin desteği vardı ve çok değerli bir sosyal mesaj içeriyordu. Toplumsal duyarlılığımızın ticari kaygı gütme noktasına dek geçerli olduğunu yüzümüze çarpan bir toplumsal gerçekle daha yüzleşmiştik toplumca.
Engelli pek çok bireyle arkadaş oldum. Yaşamlarına bazen yakından, bazen uzaktan bakarken gördüğüm ortak nokta, yaşamlarıyla barışan engelli vatandaşların belki de insan olmanın tüm erdemlerini taşıyan yegane varlıklar olduklarını hissetmem oldu. Sevgiyi, koşulsuz var olmayı, teslimiyeti, inancı bizlere öğreten, gerçekten öğrenmek istersek yeryüzünden geçip giderken bencilliklerimizi ve hırslarımızı bir kenara bırakmamız gerektiğini anımsatan kutsal hazinelerdi onlar.
Yazının sonunda sizi Memet Sefa’nın Ted konuşması ile başbaşa bırakmak istiyorum. Engelleri kaldırmamız konusunda siz de bir parka destek olursanız, bu dünyada emin olun çok şey adım adım değişecek. Memet Sefa bize aslında kendi eksiklerimizi gösteren çok değerli bir ayna… Memet Sefa’nın deyimiyle: “Bizim eksiğimiz sevgi. Biz sevgiyi göstermeyi bir eksiklik olarak algılıyoruz. Asıl olan sevgiyi öğretmek. Ötekileştirmek dünyanın en vasıfsız hareketi."
3 Aralık 2018-Dünya Engelliler Günü
Ama yalnızca bugün değil, her gün onların günü… Tıpkı bizim gibi.
Dinleyin, izleyin, ve lütfen birazcık değişin… Arabanızı hiç boş yer kalmadı ve aceleniz var diye engelli kaldırımına bırakmayın. Havaalanında ya da engellilerin kullanması gereken hiçbir yerde asansörü yürüyebilecek imkanlarınız varken işgal etmeyin. Bir engelli vatandaşla karşılaştığınızda korkarak uzaklaşmayın. Yardım edin ve sevin. Tahmin etmediğiniz kadar çok şey yapmış olacaksınız.
