Sorunlar bir yere kaçmıyor. Bayram sonrasında yine bizi bekliyor olacaklar. Bu yüzden dünü dünde bırakıp bugünün keyfini çıkartın. Yüzünüzden gülücük hiç eksik olmasın…
Neşelenmek için hiçbir şey bulamıyorsanız, biraz zor ama geçmişin kaybolan güzelliklerini hatırlamaya çalışın.
Eski bayramlardan akılda kalan bonbon şekeri, lokum, badem şekeri, kolonya, kavurma, tepsi tepsi börekler, her el öpüşte daha da çoğalan harçlıklar ve ardı arkası kesilmeyen ziyaretler, misafirler, fener alayları, cumhuriyet baloları ve günün anlam ve önemine yönelik olarak ezberlenen şiirler...
Kurban etinden tattırılmadan gönderilmeyen konuklar, gün boyu kaynayan kavurma tencereleri ve çok daha önemlisi hiç bitmeyen ziyaretçiler...
İki bisküvi arasına yerleştirilen lokumlar, çeşit çeşit çikolatalar…
Peki geriye ne kaldı?
Elbirliğiyle o güzel geleneği ve anıları yok ettik.
Şimdi daha mı mutluyuz?
Göreceli olarak her şey çok daha güzel gibi ama tatlar, eski tat değil.
Duygular da öyle.
İstediğimiz bu muydu?
Eğer istisnalar dışında, pek çoğumuz bu durumdan şikâyetçiysek, demek ki istediğimiz bu değilmiş!
“Ne artık o duygular yeniden yakalanabilir ne de tatlar” demeden, fabrika ayarlarına yeniden dönelim.
Bunun o kadar zor olmadığını gördük.
İstenirse oluyormuş. Yeter ki bugünleri de arayacak noktaya gelmeyelim…
Her şeye rağmen mutlu, coşkulu, neşeli, sağlıklı, huzurlu gönlünüzce bir bayram dileğiyle…
